Zjawisko stresu budzi ciągłe zainteresowanie zarówno w aspekcie jego natury i genezy jak i różnorodnych konsekwencji, a konceptualizacja stresu nie jest jednorodna. Literatura przedmiotu oferuje wiele różnych stanowisk i teorii.
Problematyka stresu łączy przedstawicieli różnych dyscyplin wiedzy zajmujących się człowiekiem, a przede wszystkim:
·
Medycyny, w tym fizjologii i biochemii
·
Psychologii
·
Socjologii
·
Ekonomii
Zasadniczo możemy wyłonić 3 nurty , jako główne podejścia do zagadnienia stresu:
1. Stres jako reakcja
wewnętrzna; zwłaszcza emocjonalna,
doświadczana wewnętrznie w postaci określonego przeżycia, będąca odpowiedzią na
działalnie stresorów (sytuacji wywołujących stres)
Na przykład teorie:
· GAS (General Adaptation Syndrome); Selye, 1926
·
Teoria
homeostatyczna; Cannon, 1942
·
Teoria
I. L. Janisa; 1958
· Teoria Tomaszewskiego 1963
2. Stres jako bodziec; sytuacje
występujące w naszym otoczeniu mające naturalną zdolność do wywoływania
napięcia i silnych emocji.
Na przykład teorie:
· Koncepcja zmian życiowych Thomasa Holmesa i Richarda Rahe'a.
3.
Stres jako proces lub
transakcja – relacja miedzy jednostką a
otoczeniem
Zgodnie z definicją Hansa Selye'go, stres to reakcja niespecyficzna / nieswoista organizmu, na stawiane mu wymagania, żądania.
Dotyczy raczej napięcia,
niepokoju i towarzyszącym im zmianom wegetatywnym.
Hans Selye opisał zjawisko, które określił mianem GAS - General Adaptation Syndrome, czyli zespół mechanizmów o charakterze fizjologicznym, które uaktywniane są w przypadku zetknięcia się jednostki z poważnymi stresorami.
General
Adaptation Syndrome
Na Uogólniony Syndrom Adaptacyjny składają się 3 fazy:
I.
Mobilizacja:
Zmiana biochemiczna organizmu -> mechanizm alarmowy. Przekazywanie przez zmysły informacji do układu nerwowego.
Hormony - > Adrenalina,
kortyzol
Reakcja: walka (agresja) lub ucieczka (lęk, obrona)
II.
Adaptacja:
Próba wytworzenia systemu odpornościowego na tak zwany stresor. W przypadku braku rezultatów następuje przekroczenie jego możliwości i przejście do kolejnego stadium.
III.
Wyczerpanie / stadium chroniczne:
Tracenie możliwości adaptacyjnych
- ogólne wyczerpanie
- obniżenie odporności
- dolegliwości psychosomatyczne
- nawet śmierć
Stres
nie zawsze jest czymś negatywnym.
Może
pełnić rolę motywującą napędzającą nas do podejmowania działań i radzenia sobie
z trudnościami.
Zwiększa
koncentrację, mobilizuje do wysiłku, pomaga w organizacji myśli.
Zbyt duża ilość: negatywny wpływ psychiczny i fizyczny (problemy ze snem,
utrata apetytu, bóle głowy, trudności z koncentracją, bóle brzucha, mięśni).
Sytuacje stresowe - > nieodłączny element życia
Długi stres - > poważne choroby
Eustres
· Stan stresu pozytywny, motywujący, prowokujący do wzrostu wydajności
· Pozytywne emocje i uczucie spełnienia
· Korzyści zdrowia i rozwoju
· Motywacja i wydajność (praca, nauka, sport)
· Kreatywność i innowacyjność
· Rozwój osobisty
Czynniki wpływające na wystąpienie eustresu:
I.
Wyzwanie, adekwatne do umiejętności, odpowiednio dostosowane do
umiejętności i zasobów.
II. Kontrola i wsparcie społeczne – osoby czują, że mają kontrolę nad sytuacją i otrzymują wsparcie od innych.
Dystres
· Kompleksowy
stan emocjonalny i psychiczny
· Przewlekły i / lub intensywny stres
· Sytuacje przekraczające zdolności adaptacyjne
· Objawy emocjonalne i psychiczne (lęk, depresja, utrata zainteresowań, zmęczenie)
Wpływ
jest znaczący – podatność na rozwój zaburzeń psychicznych, depresja, zaburzenia
lękowe, PTSD.
Ma również negatywny wpływ na zdrowie fizyczne – choroby serca, nadciśnienie, choroby układu immunologicznego, żołądkowe.







Brak komentarzy:
Prześlij komentarz