Parafraza i sztuka zadawania pytań

Parafraza -> znak firmowy psychologa profesjonalisty


Parafraza może skutkować:
  • Budowaniem kontaktu
  • Pogłębieniem rozmowy
  • Okazaniem akceptacji i zainteresowania słowami drugie człowieka
W rozmowie psychologicznej konieczne jest przezwyciężenie utrwalonych nawyków kulturowych, np. "Nie martw się!"

  • Poprawnie zbudowana parafraza kończy się prośbą do osoby badanej o potwierdzenie, że diagnosta dobrze ją zrozumiał lub o ewentualne sprostowanie czy też uzupełnienie wypowiedzi
--------------------------------------------
Czym jest PSEUDOPARAFRAZA?
Osoba badana nie może dokonać sprostowania

    - Niestety nie zawsze zgadzamy się z mężem
   - Martwi panią, że nie są państwo zgodnym małżeństwem. A proszę powiedzieć, jak często dochodzi do kłótni?
--------------------------------------------
Prawdziwa parafraza wynika z dążenia diagnosty do zrozumienia uczuć i myśli osoby badanej, dlatego zawsze zachęca ją do rozwijania wypowiedzi, nie zamyka jej ust

Zatem jak mogłaby brzmieć przykładowa wymiana zdań między psychologiem a osobą badaną?

    - Niestety nie zawsze zgadzamy się z mężem
    - Martwi panią, że nie są państwo zgodnym małżeństwem - czy dobrze się domyślam?
    - Nie całkiem. Chodzi o to, że moja mama zawsze uważała tak samo jak ojciec, a ja często mam inne zdanie niż mój mąż i żal mi go, że nie może być takim autorytetem w domu, jak to niektórzy mężczyźni lubią

lub

    - Niestety nie zawsze zgadzamy się z mężem
    - Martwi panią, że nie są państwo zgodnym małżeństwem - czy dobrze Panią zrozumiałem?
    - Tak, często mamy inne zdania i jest to powód do sporów.


Pytania otwarte vs. Pytania zamknięte

  • Otwarte - pozostawiają osobie badanej swobodę wyboru treści i formy odpowiedzi
  1. Co robisz, gdy masz kłopoty w szkole?
  2. Jak się Pan czuje w nowe pracy?
  • Zamknięte - ograniczają z góry zakres pożądanych odpowiedzi do potwierdzenia lub podania konkretnej informacji
  1. Do kogo zwracasz się, gdy masz kłopoty w szkole?
  2. Czy nowa praca spełnia Pani oczekiwania?

Kategorie pytań ze względu na formę

  • Bezpośrednie (Czy jest pani zadowolona ze swojej pracy?)
  • Projekcyjne (Czy pani zdaniem kobiety są na ogół zadowolone ze swojej pracy?)
  • Hipotetyczne (przepuśćmy, że miałaby pani możliwość dowolnej zmiany pracy - co by pani zrobiła?)
  • Uwikłane (Ludzie bywają w różnym stopniu zadowoleni ze swojej pracy - niektórzy chcieliby ją zmienić, inni by coś zmienili w swojej pracy, a są też tacy, którym jest dobrze w pracy. A jak to jest w pani przypadku?)\

Profesjonalna kompetencja komunikacyjna a sztuka zadawania pytań

Profesjonalna kompetencja komunikacyjna wyraża się w:
  • Umiejętności skonstruowania pytania optymalnego w danym kontekście i dla danej osoby, o wynika m. in. z przewidywania, jak taka lub inna forma wypowiedzi może zostać odebrana
Np. pytania wprost zazwyczaj są bardziej zagrażające niż uwikłane, projekcyjne
  • Umiejętności formułowania pytań tak, aby nie były one zagrażające, oceniające czy sugerujące
(niekorzystne dla osoby badanej + obniża to wiarygodność danych)

  1. Złe pytanie:
        Dlaczego uciekłeś z domu?
  1. Poprawione pytanie:
        Jak myślisz, co sprawia, że ludzie uciekają z domu?

NA CZYM POLEGA POPRAWA:
Pytanie bezpośrednie, zagrażające -> pytanie projekcyjne


Sposoby zapewnienia podmiotowej relacji między psychologiem a osobą badaną


Można stosować wypowiedzi osobiste zamiast bezosobowych.

Przypominają one tak zwane komunikaty Ja, zalecane jako instrument asertywnego, nienadużywającego wywierania wpływu na innych.

Każde pytanie i parafrazę można wyrazić w formie wypowiedzi Ja poprzez dodanie frazy wyrażającej intencje lub odczucia mówiącego.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PYTANIE
WYPOWIEDŹ BEZOSOBOWA
👇
Jak ocenia pani zachowanie męża w tej sytuacji?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOMUNIKAT JA
WYPOWIEDŹ OSOBISTA
👇
ZASTANAWIAM SIĘ jak pani ocenia zachowanie męża w tej sytuacji?

lub

CHCIAŁABYM DOBRZE PANIĄ ZROZUMIEĆ, dlatego proszę mi powiedzieć, jak pani ocenia zachowanie męża w tej sytuacji?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PARAFRAZA
WYPOWIEDŹ BEZOSOBOWA
👇
Martwi to pana, czy tak?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOMUNIKAT JA
WYPOWIEDŹ OSOBISTA
👇
WYDAJE MI SIĘ, że martwi to pana, czy tak?

lub

ODNOSZĘ WRAŻENIE, że martwi to pana, czy moje wrażenie jest trafne?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje dodatkowe o zadawaniu pytań i odpowiedziach na nie...

Pamięć zdarzeń jest odrębna od pamięci semantycznej (pamięć ludzka obejmująca wiedzę o świecie, pamięć faktów).

System analizowania jest odrębny od systemu doświadczania.

Pytania diagnosty mogą być adresowane do każdej z tych struktur niezależnie i niekiedy powodować sprzeczne odpowiedzi.

ROZMOWA O SPĘDZANIU WOLNEGO CZASU

„ODPOWIADA SYSTEM ANALITYCZNY”

„ODPOWIADA” SYSTEM DOŚWIADCZALNY

- Jak pan zazwyczaj spędza wolny czas?

- Aktywnie. Albo wyjeżdżam za miasto albo idę na basen

- Co pan robił w ostatni weekend?

- Włączyliśmy z kumplami Netflixa i tak na zeszło…


Wartość diagnostyczną mają obie odpowiedzi. Pierwsza informuje o przekonaniach badanego, druga o jego doświadczeniu. Jednak zestawienie ich razem pokazuje, że nie ma zgodności między tym, co badany myśli, a tym, czego w konkretnej sytuacji doświadczył.

Jak zatem poradzić sobie z tego typu sytuacjami?

Wszystko zależy od wniosków, które chcemy wyciągnąć
  • Jeśli chcemy się dowiedzieć, co badany myśli na jakiś temat, formułujemy pytania odnoszące się do ocen, sądów, przekonań.
  • Jeśli chcemy poznać rzeczywiste zachowanie badanego, powinniśmy adresować pytania do pamięci epizodycznej, wyraźnie je umiejscawiać w czasie i przestrzeni.
Uważamy też na pytania typu:
  • "Jakie emocje wywołują w panu spotkania z ludźmi?"
Jest to przykład pytania, na które to sam diagnosta powinien poszukać odpowiedzi.
  • "Dlaczego ma pani trudności w porozumiewaniu się z partnerem?" lub
  • "Jaką rolę odgrywa macierzyństwo w pani życiu?
Te pytania możemy traktować jako PYTANIA BADAWCZE, chyba, że faktycznie chcemy poznać opinię osoby badanej na powyższe tematy, jednak opinia badanego to coś innego niż opinia diagnosty!

Ponadto:
  • Mogą to być bardzo trudne pytania dla osoby badanej
  • Wymagają przemyślenia danych kwestii
  • Mogą być zagrażające (wrażenie, że istnieje jakaś sensowna, dobra odpowiedź, a trudność z odpowiedzią na takie pytanie źle świadczy o osobie badanej)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Procedura 5 kroków Teresy Szustrowej

Nadawanie struktury wnioskowaniu diagnostycznemu za pomocą procedury pięciu kroków Procedura zaproponowana przez Teresę Szustrową (1987a)...